Osteochondroza jest przewlekłą chorobą objawową wyrażoną przez zaburzenia dystroficzne w chrząstce stawowej. Najczęściej występuje osteochondroza kręgosłupa, gdy zmiany występują w dyskach międzykręgowych i stawach międzykręgowych. W zależności od lokalizacji wyróżniają się osteochondroza do szyjki macicy, klatki piersiowej i lędźwiowej. Często występuje również osteochondroza, w której cierpią wszystkie części kręgosłupa. Patologia wymaga konsultacji z lekarzem i zintegrowanego podejścia do leczenia.
Opis
Choroby kręgosłupa, podobnie jak inne choroby przewlekłe, szybko „stają się młodsze". Jeśli wcześniej ból z tyłu i stawów niepokoił starszych, dziś pacjenci w wieku 18-30 lat coraz częściej lekają lekarzy.
Naukowcy uważają bezpośredniość osoby za warunki rozwoju tej choroby, osteochondroza jest również ułatwiona przez przedłużoną pozycję siedzącą. Ponadto wraz z wiekiem chrząstka stawowa traci elastyczność i elastyczność, rozcieńczoną; Tarcze międzykręgowe tracą wilgoć i zdolność pochłaniania wstrząsu, stają się wrażliwe w czasach wysiłku fizycznego.
Powody
Przyczyny osteochondrozy szyjnej leżą w obciążeniach i wpływają one na obszar szyjki macicy w różnych okolicznościach. W związku z tym mięśnie szyi zaczynają intensywnie zmniejszać się, kompensując tym samym obciążenie, w wyniku czego występuje skurcz, a także naruszenie przepływu krwi w tym obszarze.
- Naruszenie skoliozy postawy, pochylania się, okrągłego pleców, kifozy i innych zaburzeń postawy, nawet jeśli są one nieznaczne, powoduje poważne naruszenie równowagi kolumny kręgosłupa. W rezultacie obciążenie dysków międzykręgowych jest rozmieszczone nierównomiernie, co wywołuje ich deformację i zwiększone zużycie. Kręgi zaczynają się zbliżać, powodując naruszenie procesów nerwowych, osteochondroza szyjki macicy rozwija się dość szybko. Podobne konsekwencje mają naruszenia postawy spowodowanej zmianą naturalnej pozycji żeber.
- Skurcze mięśni skurczowe reakcje mięśni pleców, piersi, prasa mogą prowadzić do faktu, że poszczególne części ciała są bardzo napięte. W rezultacie ogólna pozycja równowagi ciała jest zaburzona, powodując zmianę położenia kręgosłupa. Deformacje mogą wpływać na obszar obszaru szyjki macicy lub innych części kolumny kręgosłupa, powodując osteochondrozę części klatki piersiowej, szyjki macicy i lędźwiowej.
- Naruszenie zaopatrzenia krwi, ponieważ kręgowce nie mają bezpośredniego połączenia z układem krążenia, otrzymują odżywianie z otaczających tkanek. Naruszenie dopływu krwi do kręgosłupa szyjnego prowadzi do faktu, że dyski nie otrzymują wystarczającej liczby płynów do nawodnienia (przywrócenie postaci z powodu wchłaniania wilgoci) i odnowienia tkanki chrząstki. W rezultacie ich zużycie jest przyspieszane, następuje zmniejszenie odległości między kręgami regionu szyjnego, co prowadzi do osteochondrozy.
- Naruszenie unerwienia, zmniejszenie wrażliwości korzeni nerwowych prowadzi do patologicznych zmian w ich strukturze, w wyniku których przemieszczenie i deformacja kręgów regionu szyjnego pozostają niezauważone przez pacjenta. W końcu ból jest nieobecny z powodu zaburzeń wrażliwości.
- Choroby narządów wewnętrznych są niewłaściwą pozycją narządów wewnętrznych, ich przemieszczenie i opuszczanie z powodu różnych dysfunkcji prowadzi do naruszenia ogólnej równowagi w organizmie. W rezultacie to wyraźnie wpływa na pozycję kolumny kręgosłupa - szyjki macicy, kręgi lędźwiowe są wypierane i zdeformowane, co prowadzi do odpowiednich rodzajów osteochondozy.
Zasadniczo osteochondroza regionu szyjki macicy rozwija się ze względu na wpływ niekorzystnych czynników zewnętrznych, które naruszają naturalną pozycję równowagi kolumny kręgosłupa i inne układy ludzkiego ciała.
Diagnostyka
Diagnoza osteochondrozy szyjnej zaczyna się od zebrania wszystkich niezbędnych informacji o pacjencie. Specjalista pyta o skargi, które niepokoją osobie, jest zainteresowany jego zajęciami zawodowymi, a także o tym, jak spędza weekend. Ważną kwestią jest obecność osteochondrozy u rodziców, dziadków, ponieważ jest to choroba dziedzicznej natury.
Następnie lekarz przechodzi bezpośrednio do wizualnego badania pacjenta. Studiuje przedział szyjki macicy i jego plecy do krzywizny postawy, dotyka regionu szyjki macicy. Umożliwia to specjalistę oceny stopnia rozwoju choroby, ponieważ w zaawansowanych przypadkach dotykanie obszaru szyjnego powoduje ostry ból.
Podczas badania należy zwrócić uwagę:
- o ciężkości lordozy szyjki macicy;
- wysokość ramion u pacjenta;
- możliwość asymetrii obszarów nadprzeciętnych;
- możliwość asymetrii szyi (na przykład konsekwencja wrodzonej patologii lub ostrego skurczu mięśni);
- Stan mięśni pasa ramion i kończyny górnej (na przykład jedna atrofia mięśniowa może wskazywać na sprężenie kręgosłupa kręgosłupa szyjnego);
- Położenie podbródka - podbródek jest normalny, powinien znajdować się wzdłuż środkowej linii;
- Ruch szyi (gin-wściekłość, przechylenie prawej i obrotu i obrotu).
Palpacja odbywa się w początkowej pozycji pacjenta:
- leżąc na plecach;
- leżąc na brzuchu;
- Siedząc na krześle.
Przeprowadzono również badanie objętości ruchów. Jest on przeprowadzany w początkowej pozycji pacjenta siedzącego na krześle (w celu naprawy innego kręgosłupa).
Rozróżnij następujące podstawowe ruchy w regionie szyjki macicy:
- zgięcie;
- rozszerzenie;
- zbocza po prawej i lewej;
- Obrót.
Około połowa objętości zgięcia i wydłużenia występuje między tylną częścią głowy, kręgami C1 i C2. Reszta ruchu jest przeprowadzana z powodu podstawowych kręgów, z dużą skalą ruchów w kręgach C5-C7. Nachylenia boczne są równomiernie rozmieszczone między wszystkimi kręgami.
Aby dokładnie postawić diagnozę, zalecane są dodatkowe badania:
- X -Ray of the Slectical Region. Ta metoda jest odpowiednia we wczesnych stadiach choroby, ale może być bezużyteczna w formie zaawansowanej.
- CT (tomografia komputerowa). Pozwala zobaczyć zmiany strukturalne w kręgach, ale za pomocą tej metody nie można określić wielkości przepukliny między kręgami.
- MRI. Jest to uważane za najskuteczniejszą metodę diagnozowania osteochondrozy szyjnej. Możesz określić wielkość przepukliny między dyskami, a także stopień ich rozwoju.
- Lekarz może również przepisać skan dupleksu, który pozwala określić naruszenie normalnego krążenia krwi w tętnicach.
Leczenie
Leczenie osteochondrozy szyjki macicy jest złożoną terapią obejmującą przyjmowanie leków, żeli, a także różnych środków fizjoterapeutycznych. Ważna rola odgrywa gimnastyka terapeutyczna, a także masaż obszaru problemowego.
Lek
Nie można wyeliminować konsekwencji zwyrodnieniowych zmian dystroficznych w kręgosłupie bez użycia leków. Zastosowanie leków w leczeniu osteochondrozy w regionie szyjki macicy jest jednym z głównych punktów złożonego podejścia do leczenia, stosowanego przez większość tradycyjnych specjalistów medycyny.
Został zaprojektowany w celu rozwiązania kilku problemów, w tym:
- Zatrzymaj objaw bólu i wyeliminuj proces zapalny;
- Usuń skurcz mięśni;
- stymulować proces regeneracji komórek chrząstki i tkanki kostnej;
- wzmocnić właściwości ochronne organizmu, zwiększyć odporność;
- Popraw ogólny stan, eliminując inne objawy, które zakłócają regenerację.
W zależności od tych celów wszystkie leki przepisane przez lekarza cierpiącego na osteochondrozę szyjki macicy mogą być warunkowo podzielone na następujące grupy:
- Środki przeciwbólowe (leki niestaroidalne, które łagodzą ból).
- Przeciwzapalne (steryd) to leki hormonalne, które łagodzą zjawiska zapalne, a tym samym eliminując ból.
- Chondroprotektory to leki zawierające substancje, które zastępują składniki tkanki chrząstki - chondroityny, kwasu hialuronowego.
- MusoreLaxants. Są to narkotyki, które rozluźniają napięcie mięśni. Są one stosowane w chirurgii i ortopedii jako środkowe środki zaradcze w celu powstrzymania bólu. Takie leki są podawane przez rodzicielstwo, a zatem zawsze pod nadzorem lekarza.
- Witaminy. W przypadku osteochondrozy regionu szyjnego przepisywane są witaminy, korzystne wpływające na obwodowe układ nerwowy i poprawiając przewodność. Witaminy rozpuszczalne w wodzie: B1, B6, B12, witaminy rozpuszczalne w tłuszczu: A, C, D, E. W ostatnich latach częściej łączyły leki zawierające zarówno środki przeciwbólowe, jak i składniki witamin.
- Maści i żele do użytku zewnętrznego.
Fizjoterapeutyczne
Głównym celem leczenia fizjoterapeutycznego jest stymulowanie procesu regeneracji w ciele i wyeliminowanie bólu. Najpopularniejsze metody leczenia chondrozy szyjki macicy są następujące:
- Ultradźwięk. Fizjium falami ultradźwiękowymi stosuje się w celu złagodzenia poważnych objawów bólu i reakcji zapalnej. Ultradźwięki masują tkankę szyi, po czym aktywowany jest metabolizm.
- Masaż wibracji. Wpływ na obszar bólu podczas masażu wibracji odbywa się poprzez mechaniczne ruchy oscylacyjne. W celu właściwego postępowania tej fizjoterapii zwykle stosuje się wibra paski.
- Elektroforeza. Ta metoda prowadzenia opieki fizjoterapeutycznej w zakresie osteochondrozy szyjnej jest przeprowadzana przy użyciu prądów diaadamicznych i modulowanych, a także pola elektrycznego, gdy organizm jest podawany do tkanek leków. Elektroforeza idealnie łagodzi zespoły spazmodyczne i eliminuje ból w zapalnych mięśniach.
- Magnetoterapia. Esencję magnetoterapii jako fizyotyzowania osteochondrozy regionu szyjnego wyjaśniono stosowaniem stałych lub zmiennych pól z magnesem, częstotliwością różnych rozmiarów. Ta metoda może pomóc pacjentowi usunąć ból i zatrzymać proces zapalny w palenisku. Procedura jest często przeprowadzana w domu po uzyskaniu specjalnego urządzenia magnetograficznego.
- Terapia Dutoenzor. Obecnie raczej popularna metoda fizjoterapii, polegająca na rozciąganiu kolumny kręgosłupa pod masą ciała pacjenta. Aby wykonać taką procedurę, konieczne jest materac ułożony w specjalny sposób, który ma skłonne żebra i zmieniają lokalizację pod ciężarem własnego ciała. Ton mięśni jest znormalizowany, co prowadzi do ich relaksu.
- Terapia laserowa. Laser ma złożony wpływ na koncentrację stanu zapalnego, aktywuje procesy biologiczne w tkankach układu nerwowego. To pozwala uzyskać pozytywny efekt leczenia. Złożony wpływ na ciało polega na działaniu przeciwzapalnym, przeciwbólowym i gojeniu się ran. Jedna procedura leczenia laserowego nie powinna przekraczać 15 minut. Jest to optymalny czas sektorowej ekspozycji lasera helik-neon na dotkniętych obszarach. W takim przypadku czas trwania lasera na jednym bólu nie powinien przekraczać 2 minut.
- Balneoterapia. Korzyści z wody mineralnej znane są od dawna, właśnie na tym opiera się Balneoterapia. Procedura implikuje aktywne stosowanie zasobów wodnych w leczeniu osteochondrozy. Oprócz przyjęcia kąpieli, różnych rodzajów dusz i aktywnego pływania w basenie, terapia polega na zastosowaniu zastosowania terapeutycznego błota do bolesnych obszarów ciała. Efekt terapeutyczny osiąga się poprzez jednoczesny wpływ substancji chemicznie aktywnych zawartych w wodzie w różnych warunkach temperatury. Technika pozwala zatrzymać zespół bólu poprzez poprawę lokalnej mikrokrążenia w tkankach.
Terapia ćwiczeń
Należy pamiętać, że terapia ćwiczeń nie jest przeprowadzana, gdy rozpoczynają się oznaki zaostrzenia: ból. Po kompleksie LFK mogą nasilać i powodować niedogodności.
Istnieje wiele ogólnych zaleceń dotyczących ładowania:
- Wychowanie fizyczne powinno odbywać się w pomieszczeniu z dobrą wentylacją, co jest doskonałą opcją na ulicy.
- Zajęcia są przeprowadzane tylko w okresie remisji choroby (gdy nie ma objawów).
- Odzież w terapii ćwiczeń ma być szeroka, a nie zawstydzająca ruchy i oddychanie.
- Wszystkie ruchy są płynne, amplituda i liczba powtórzeń stopniowo wzrasta.
- Jeśli zacznie się ból, powinieneś natychmiast zatrzymać lekcję.
- Poprzedza klasy i kończy pomiary ciśnienia i impulsu. Gdy te wskaźniki różnią się od normy, obciążenie należy zmniejszyć.
- Wskazane jest słuchanie oddychania podczas lekcji, co zwiększy wydajność. Wszystkie ćwiczenia rozciągające są wykonywane podczas wydechu.
- Bardzo ważne jest stopniowe zwiększenie obciążenia i liczby powtórzeń, co zmniejszy ryzyko obrażeń i zapobiegnie przepracowaniu.
- Ćwiczenia są ważne, aby regularnie wykonywać, dzięki czemu możesz osiągnąć szybki wynik.
- Przed rozpoczęciem niezależnych zajęć musisz skonsultować się z lekarzem i zgodzić się z nim zestaw ćwiczeń.
Zalecane ćwiczenia w pozycji wyjściowej leżące na brzuchu:
- Głowa znajduje się na końcu na czole, ręce z tyłu głowy, łokci równolegle do podłogi. Podnieś głowę rękami z podłogi, trzymaj tę pozycję na 4 konta, opuść i zrelaksuj się. Powtórz 2-4 razy.
- Głowa zatrzymuje się na podbródku, dłonie pod brodą. Czas na czas rozciągnij ręce do przodu, dwa - rozłożone na boki, trzy - rozciągnij do przodu, cztery - pozycja wyjściowa. Powtórz 2-4 razy.
- Ręce wysunęły się do przodu. Pływanie stylu „królika", powtarzane 4-8 razy.
- Dłonie pod brodą, nacisk na dłoń czoła. Alternatywnie, usuwając piętę pośladków. Powtórz 4-8 razy.
Zalecane ćwiczenia w pozycji wyjściowej leżącej z boku (po prawej, a następnie po lewej):
- Prawa ręka jest rozszerzona, leży prawe ucho, podnosi prawą rękę głową, utrzymuj pozycję do 4 konta, niżej i rozluźnij. Powtórz 2-4 razy.
- Lewa ręka spoczywa na podłodze przed klatką piersiową, lewa noga powoduje ruchy muchy w przód iw tył. Powtórz 6-8 razy.
- Lewa ręka wzdłuż ciała, unosi lewą rękę w górę i na zewnątrz, niższa, niższa. Powtórz 2-4 razy.
- Lewa ręka na udzie. Podciągając oba kolana do klatki piersiowej podczas wydechu, wyprostuj nogi inspirację. Powtórz ćwiczenia 2-4 razy.